Twee weken geleden zijn mijn paspoort, pinpas en sleutels gestolen in een van de unviversiteitsbibliotheken van ons 'prachtland'. Het was op een vrijdagmiddag. Ik heb nog die zelfde dag geprobeerd aangifte te doen bij de politie. Maar helaas, toen ik om 17.30 aangifte wilde doen bleek het politiebureau gesloten te zijn. Ik heb toen op het internet gevonden dat het politiebureau in kwestie gedurende de vakantie om 16.30 sluit. Maar op de website van de politie was een informatienummer te vinden. Ik heb toen direct naar dit nummer gebeld. Nadat ik een nogal lang menu had aangehoord kreeg ik uiteindelijk een agent aan de telefoon. Volgens de agent was het niet mogelijk om nog dezelfde dag aangifte te doen. Ook de eerste twee dagen daarna ging niet. Het zou zelfs de hele week daarop niet kunnen, want ze hadden het heel druk. En bovendien kon ik niet zomaar naar binnen wandelen om aangifte te doen, ik zou eerst een afspraak moeten maken. Maar natuurlijk was het niet mogelijk om via de telefoon een afspraak te maken, want de agent kon het computersysteem dat hiervoor nodig is niet vinden.
Hierdoor aangeslagen ben ik na het weekend na het gemeentehuis gegaan om alvast een nieuw paspoort aan te vragen. Helaas kan dit dus niet zonder een aangifte- of vermissingsbewijs. Dus toen ben ik maar weer naar de politie gegaan. Maar op het politiebureau kreeg ik te horen dat ik geen afspraak kon maken om aangifte te doen zonder dat ik een aantal gegevens van de gemeente had. Bovendien heeft de agent in kwestie mij afgeraden om aangifte toe doen 'want dat kost veel tijd en waarschijnlijk vinden we uw spullen toch nooit meer'. Overigens zag ik, toen ik de week d aarna weer bij de politie was op zo'n formulier staan dat het strafbaar is om een paspoort als vermsit op te geven als deze gestolen is. De politieagent in kwestie heeft me dus gevraagd om iets strafbaart te doen.
De volgende dag ben ik weer naar het gemeentehuis gegaan om de benodigde gegeven te halen. Maar daar kreeg ik, na dat ik het verhaal uit de doeken had gedaan, dat ik me moest legitimeren om de benodigde gegevens te kunnen krijgen. Uiteindelijk heb ik de ambtenaar weten te overtuigen om me de gegevens mee te geven omdat ik me zonder paspoort immers niet kon legitimeren. Vervolgens ben ik weer naar de politie gegaan. Meer dan een week alter kon ik eindelijk op het politiebureau terrecht om aangifte te doen. Ik heb mijn verhaal toen nog een keer uitgelegd. Na dat ik dit had gedaan vroeg de agent (dezelfde als eerder) me of ik me kon legitimeren. Wederom heb ik vrij moeilijk moeten doen om zonder legitimatiebewijs iets voor elkaar te krijgen dat ik gedaan wilde hebben omdat ik geen legitimatiebewijs meer had. Maar uiteindelijk is het gelukt. Maar dat het gelukt is is meer geluk dan wijsheid. Als burger wordt u namelijk in dit soort situaties namelijk met een bureaucratie geconfronteerd die neit zou mistaan in de USSR. Ik kan me nog herinneren dat mensen in Nederland in de jaren '80 zich vrolijk maakten om de bureacratie in de USSR en in China. Inmiddels is de bureacratie hier, of het nou bij overheidsinstanties is, of bij menig klantenservice van menig bedrijf, net zo erg. Alleen worden mensen hier nog neit naar de Goelag gedeporteerd.
Ludwig Kamphausen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten