woensdag 29 augustus 2012

Met Vredespartners Zoals Deze...

De "gematigde" Palestijnse "president" Abbas over de relatie tussen de Joden en Jeruzalem en de implicatie daarvan voor vrede tussen Israël en de Palestijnen:
"Jerusalem is a Muslim and Christian city, and there will be neither peace nor security until the Israeli occupation, settlements, and settlers leave the city, Palestinian President Mahmoud Abbas said on Tuesday [...] He further charged that Israel’s actions vis-a-vis the Temple Mount have been aimed at destroying the mosque and building in its stead “the alleged Jewish Temple'." (lees hier)
Deze toespraak is in feite te bizar voor woorden, maar voor de record toch een aantal opmerkingen, om te beginnen met de impliciete ontkenning van de historische relatie tussen het Jodendom en Jeruzalem. Die ontkenning is in zekere zin te vergelijken met Holocaustontkenning (trouwens ook een hobby van Abbas): Deze blatante ontkenning van de historische feiten maakt de ontkenner volstrekt belachelijk en diskwalificeert hem als een serieuze gesprekspartner. Die ontkenning is, zoals Holocaustontkenning, ook bewust bedoeld om de Joden als een groep te kwetsen of zelfs te beschadigen.

In deze toesprak eist Abbas expliciet de ontjoding van Oost-Jeruzalem. Er zouden namelijk geen vrede en veiligheid zijn tot dat de Joden, de "settlers" zoals Abbas ze noemt, Oost-Jeruzalem zouden hebben verlaten. Kan iemand uitleggen waarom er geen Joden in een eventuele Palestijnse Oost-Jeruzalem zouden mogen wonen? De opmerking dat Israël bezig zou zijn om de Al-Aqsa-moskee op de Tempelberg te verwoesten is een hedendaagse variant op de eeuwenoude bloedlaster, die helaas ook in de officiële Palestijnse media, in verschillende varianten, regelmatig voorkomt:
"PA daily: Israeli specialists put chemicals into Al-Aqsa foundations at night in order to to destroy it." (lees hier)
"Israel is a monster that stabs and eats children - Palestinian art on PA TV" (lees hier)
"Governor of Jericho: Israel permits drug trafficking because it has “a systematic policy to destroy Palestinian society” (lees hier)
Dat Abbas geen serieuze vredespartner is en dat hij weinig van het lot van zijn eigen mensen aantrekt, dat wisten we allang. De prangende vraag is of die Nederlandse en Europese politici, die Abbas met zijn stuitende denkbeelden en politieke eisen steeds ontzien en zelfs vergoelijken, door Israël en de Palestijnse bevolking nog altijd als hun partners gezien moeten worden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten