woensdag 8 augustus 2012

De Orwelliaanse Taal Van De VN

Een aantal wanprestaties van de VN van de afgelopen dagen:
"The Geneva-based human rights group UN Watch condemned the candidacy of Omar Al-Bashir’s Sudanese regime, despite the International Criminal Court warrant for his arrest on charges of genocide, for a seat on the U.N. Human Rights Council, as just now confirmed by a United Nations website." (lees hier)
"Hugo Chavez is an enemy of human rights who has trampled basic freedoms at home while aiding and abetting such mass murderers as Syria's Bashar al-Assad, Iran's Mahmoud Ahmadinejad and Libya's Col. Muammar Qaddafi. Shockingly, he is now running on an uncontested slate for a seat on the U.N. Human Rights Council. It will be despicable for the U.N. to elect the Chavez regime to its top human rights body. Urge world leaders to take action and stop Chavez from corrupting the basic principles of human rights." (lees hier)
"As Syrians continue to be slaughtered, the U.N. is once again too busy condemning Israel to respond to those pleading for help in Aleppo and elsewhere." (lees hier
"When the UN Secretary General, Ban Ki-moon, carried the Olympic flag at the opening ceremony, alongside such champions of human rights as Daniel Barenboim and Shami Chakrabarti of Liberty, doubtless the last thing on his mind was the peculiar role being played by his personal representative in Iraq, a German diplomat named Martin Kobler. But Mr Kobler stands accused of conspiring with Iran (chief backer of the murderous regime in Syria) to commit a violation of rights so flagrant that it has been condemned, not just by politicians around the world, but by the UN’s own human rights committee." (lees hier)
Zoals we inmiddels zo vaak al hebben gezien, de VN handelt zeer regelmatig volkomen in strijd met de eigen waarden en doelen en zoals wij op deze blog al eerder hebben beargumenteerd, dat probleem zit de VN diep in zijn ideologische en operationele DNA. Het probleem hiermee gaat echter veel verder dan het jammerlijke feit dat de VN de eigen doelstellingen niet of nauwelijks kan realiseren.

De VN is opgericht om de internationale vrede en veiligheid te handhaven en mogelijke internationale conflicten op een vreedzame en gerechtvaardigde wijze af te wenden (zie artikel 1 van de VN-handvest). De VN-handvest voorziet in een stelsel van organen, regels en procedures waarbinnen deze doelen van de VN gerealiseerd zouden moeten worden. Dit stelsel, het VN-systeem, is dus de praktische uitdrukking van de idealen van de VN en die idealen rechtvaardigen en geven betekenis aan dat stelsel.

Als het gaat om resoluties en besluiten inzake de handhaving van internationale vrede en veiligheid en de mensenrechten eisen die regels en procedures de goedkeuring van de ter zake bevoegde politieke VN-organen (Algemene Vergadering, Mensenrechtenraad, Veiligheidsraad). Zulke resoluties en besluiten worden goedgekeurd als in het ter zake bevoegde VN-orgaan voldoende lidstaten een voorgestelde maatregel steunen (hier, hier en hier). De totstandkoming van VN-resoluties en besluiten is dus een kwestie van overleg en overeenstemming tussen lidstaten. Maar in de internationale context van de VN kan het principe van overeenstemming op geen enkele wijze garanderen dat goedgekeurde resoluties ten goede zouden komen aan de doelen van de VN, noch dat ze naar de letter uitgevoerd zouden worden.

(i) Bij gebrek aan een supranationale soeverein laten staten hun gedrag in de internationale arena sterk door hun eigen machtsbelangen leiden en dat geldt ook voor hun gedrag in de context van de VN. De machtsbelangen van lidstaten zouden in concrete gevallen consistent kunnen zijn met de doelen van de VN, maar dat is lang niet altijd het geval. (ii) De lidstaten van de VN vormen geen hechte uniforme samenleving, maar een zeer divers gezelschap waarin lang niet iedereen in de zelfde mate belang heeft bij vrede en kent lang niet iedereen de zelfde morele waarde toe aan de handhaving van de mensenrechten. En juist staten die geen belang bij vrede hebben of geen prioriteit geven aan de mensenrechten hebben precies om die reden veel onderhandelingsmacht en kunnen daarmee resoluties en besluiten blokkeren, forceren en de inhoud daarvan naar hun eigen hand zetten.

De simpele consequenties hiervan zijn (i) dat legale VN-resoluties en besluiten, resoluties en besluiten die tot stand zijn gekomen volgens de regels en procedures die in de VN-handvest zijn vastgelegd, de realisering van de doelstellingen van die organisatie op het gebied van de internationale vrede en veiligheid en de mensenrechten op zijn minst niet bevorderen, en (ii) dat brute schendingen van de internationale vrede en veiligheid en de mensenrechten vaak door de VN genegeerd of gebagatelliseerd worden (voorbeelden daarvan zijn o.a. hier te vinden en natuurlijk ook op de site van UN Watch).

Het probleem met dit holle legalisme van de VN is niet alleen dat de VN de eigen doelstellingen niet of nauwelijks kan realiseren. Dat de genocidale en moorddadige regimes van Sudan en SyriĆ« een zetel in de mensenrechtenraad kunnen bemachtigen en over mensenrechtenkwesties mogen meepraten en meebeslissen, om een voorbeeld te noemen, is niet alleen contraproductief. Het is ook evident dat de VN op die manier dat soort regimes in zeker zin legitimeert, juist omdat de regels en procedures van de VN zo sterk verweven zijn met de idealen en doelen van die organisatie.

Dat de VN genocidale en moorddadige regimes legitimeert ed. verandert ook de oorspronkelijke betekenis van de eigen regels en procedures. Deze zijn immers ontkoppeld van de doelen en idealen die hen oorspronkelijke rechtvaardigden en daaraan betekenis hebben verleend. Legale VN-resoluties en besluiten werpen geen muur meer, als was het maar een symbolische muur, tegen bruut geweld en onderdrukking, ze zijn een instrument geworden waarmee ook bruut geweld en onderdrukking gelegitimeerd en gemaskeerd kunnen worden. De VN-taal van internationale overleg, overeenstemming, samenwerking en legaliteit is inmiddels ook de taal geworden van bruut geweld, onderdrukking en cynische ontkenning.

Wie zich tegen de taal van de VN verzet, de taal van internationale overleg, overeenstemming, samenwerking en legaliteit, wordt al gauw voor ketter uitgemaakt. Helaas hebben te weinig mensen door dat die VN-taal een Orwelliaanse taal is waar men zich, in de naam van de idealen van de VN, tegen moet verzetten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten