vrijdag 2 september 2011

Kafka en de NS

Ik ben recentelijk mijn mobiele telefoon kwijt geraakt in de trein. Zodra ik dit opgemerkt had ben ik naar een medewerker gegaan om dit te melden. Hij heef mijn telefoon als verloren voorwerp gemeld. Vervolgens heb ik van de NS-medewerker een nummer gekregen waaronder de telefoon als verloren voorwerp geregistreerd stond.
Tegen het eind van de middag kreeg ik een bericht van een aardige mevrouw die het ding gevonden had. Ze zei dat ze de telefoon zou afleveren bij een van de treinstations in ons land.
Ik heb meteen naar de NS gebeld. Ze wisten te melden dat ik het volgende moest mee brengen om mijn telefoon terug te krijgen: mijn paspoort, een kaart met daarop het serienummer van de SIM-kaart.
Een krap uur later was ik op het station in kwestie aangekomen. Ik ben toen naar de balie gelopen en heb mijn telefoon terug gevraagd. Om voor elkaar te krijgen dat ik de telefoon terug kreeg heb ik het volgende moeten doen:
-          Ik heb mijn telefoon (merk, kleur) beschreven
-          Ik heb mijn paspoort laten zien
-          Ik heb het hetkaartje met het serienummer laten zien. (De medewerkster heeft toen gecontroleerd of de SIM-kaart inderdaad dit nummer heeft. Dit bleek te kloppen.)
-          Ik heb het nummer van mijn telefoon opgegeven. Ook dit bleek na een controle van de medewerkster te kloppen.
Maar ik kreeg mijn telefoon niet mee. Het bleek namelijk dat de telefoon onder een ander nummer geregistreerd stond dan het nummer dat ik van een van hun medewerkers eerder die dag had gekregen. Pas na zeer lang onderhandelen, en nadat ik drie formulieren had ingevuld (waarvan een online) kreeg ik mijn telefoon weer terug. De baliemedewerkster gaf overigens toe dat het waarschijnlijk aan de NS lag dat de telefoon onder twee verschillende zoeknummers geregistreerd stond. Maar ondanks dat was ze toch niet  van plan om naar al het bewijs te kijken dat het om mijn telefoon ging. Pas na het invullen van drie formulieren was het me dus gelukt om het ding weer mee te krijgen.
Het is toch verbazingwekkend (o nee, toch niet) dat de NS, nadat deze organisatie geprivatisseerd is, qua bureaucratie toch verdacht veel op de Sowiet Unie lijkt.
Ludwig Kamphausen

Geen opmerkingen:

Een reactie posten