"Het vandaag verschenen rapport van de Mensenrechtenraad van de VN laat er geen misverstand over bestaan: Israël dient zo snel mogelijk alle illegale nederzettingen op Palestijns gebied te ontruimen. Daarnaast moet de bouw van nieuwe nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever onmiddellijk worden stopgezet." (lees hier)Uit het bovenstaande bericht op Trouw.nl zou men kunnen opmaken dat de VN-mensenrechtenraad een nieuw grondig onderzoek heeft ingesteld naar de rechtmatigheid van de Israëlische militaire bezetting van Palestijnse gebieden en dat daaruit weer eens onomstotelijk gebleken is dat die bezetting illegaal is en daarom dat alle nederzettingen in die gebieden ontruimd moeten worden en dat de bouw van nieuwe nederzettingen onmiddellijk stopgezet moet worden. De VN zegt het, dan moet het wel waar zijn!
Het bovengenoemde rapport van de VN-mensenrechtenraad bevat inderdaad de volgende passage:
Los van de discussie over de onderbouwing ervan, wat gelijk aan deze aanbeveling opvalt is dat die in strijd is met de normen, die de VN-mensenrechtenraad zou moeten hooghouden en beschermen. Uit de constatering dat Israëlische nederzettingen illegaal zouden zijn volgt simpelweg niet dat er geen Joden in die gebieden zouden mogen wonen, dat een toekomstige Palestijnse staat Jodenvrij zou moeten zijn. Moeten in naam van de vrede ook alle Palestijnse Arabieren weg uit Israël? Natturlijk niet! Dat de mensenrechtenraad van de VN zulke uitzinnige aanbevelingen doet is het zoveelste voorbeeld van de ernstige ontsporing van die Raad:
"Israel must, in compliance with article 49 of the Fourth Geneva Convention, cease all settlement activities without preconditions. In addition it must immediately initiate a process of withdrawal of all settlers from the OPT."Deze passage maakt echter geen deel uit van de feitelijke conclusies, die in het rapport gepresenteerd worden, maar is een van de aanbevelingen, die de opstellers van dat rapport naar aanleiding van de conclusies zelf doen. De genoemde passage is dus geen harde conclusie maar een vertaling van de conclusies van het rapport in een concrete aanbeveling.
Los van de discussie over de onderbouwing ervan, wat gelijk aan deze aanbeveling opvalt is dat die in strijd is met de normen, die de VN-mensenrechtenraad zou moeten hooghouden en beschermen. Uit de constatering dat Israëlische nederzettingen illegaal zouden zijn volgt simpelweg niet dat er geen Joden in die gebieden zouden mogen wonen, dat een toekomstige Palestijnse staat Jodenvrij zou moeten zijn. Moeten in naam van de vrede ook alle Palestijnse Arabieren weg uit Israël? Natturlijk niet! Dat de mensenrechtenraad van de VN zulke uitzinnige aanbevelingen doet is het zoveelste voorbeeld van de ernstige ontsporing van die Raad:
"By calling for the forced eviction of Jews from Jerusalem’s Old City—in what the report euphemistically terms a process of “withdrawal,” as if 500,00 people were like deployed soldiers—the UN commissioners endorse a policy inconsistent with UN conventions on the elimination of racism." (lees hier)De genoemde aanbeveling is ook niet gebaseerd op de resultaten van een nieuw en gedegen onderzoek naar de rechtmatigheid van de Israëlische "bezetting". We hebben hier in feite met een showproces te maken. Een showproces is meestal een gerechtelijk proces waarin de schuld van de verdachte bij voorbaat vastgesteld is, dus ongeacht de feiten. Een dergelijk proces heeft meestal tot doel om bepaalde daden, besluiten etc. de schijn van legitimiteit te verlenen of bepaalde personen en groepen te delegitimeerden.
"If you think last week’s report by the UN Human Rights Council settlements probe [...] was an objective examination of the facts, consider yourself a fool. The resolution authorizing the “fact finding” mission — with the mandate to investigate how Israeli settlements affect the “civil, political, economic, social and cultural rights of the Palestinian people” — decided from the outset that the settlements constituted “very serious violations” of “the human rights of the Palestinian people." (lees hier)De bovengenoemde rapport van de Mensenrechtenraad van de VN heeft zijn basis in VN resolutie S-17/19, van 10/04/2012, waarin de noodzaak en taak van de ondezoeksmissie (fact-finding mission) naar de Israëlische nederzettingen in de "bezette gebieden" vastgesteld zijn. En het simpele feit is, dat de illegaliteit van de Israëlische "bezetting" en nederzetting in die resolutie al reeds verondersteld worden. Een aantal voorbeelden:
"Recalling relevant resolutions of the Commission on Human Rights, the Human Rights Council, the Security Council and the General Assembly reaffirming, inter alia, the illegality of the Israeli settlements in the occupied territories, including in East Jerusalem,
Mindful that Israel is a party to the fourth Geneva Convention relative to the Protection of Civilian Persons in Time of War, of 12 August 1949, which is applicable de jure to Palestinian and all Arab territories occupied by Israel since 1967, including East Jerusalem and the Syrian Golan, and recalling the declaration adopted by the Conference of High Contracting Parties to the Fourth Geneva Convention, held in Geneva on 5 December 2001,"De genoemde aanbeveling is dus niet gebaseerd op nieuwe feiten, maar stond bij voorbaat al min of meer vast. Gegeven de aannames van resolutie 17/19 zou deze aanbeveling in ieder geval gemaakt kunnen worden ook zonder die hele zogenaamde fact-finding missie van de VN. De onderzoeksmissie die de Raad heeft ingesteld is daarmee alleen een propagandamiddel om deze - en andere conclusies en aanbevelingen - aanbeveling legitimatie te verlenen en natuurlijk om Israël te delegetimeren. Met deze onderzoeksmissie zet de VN-mensenrechtenraad de bedenkelijke traditie van showprocessen tegen Israël voort, zoals o.a. het beruchte Goldstone-rapport.
In haar zogenaamde onderzoek heeft die onderzoeksmissie ook geen oor gehad voor tegengestelde geluiden. Het onderzoek van de zogenaamde fact-finding-missie was volkomen eenzijdig een gericht op het onderbouwen van de gewenste conclusies en aanbevelingen.Daarmee heeft de onderzoeksmissie van de VN-mensenrechtenraad niet alleen de grenzen van het betamelijk overschreden, maar ook nog de eigen regels van de VN geschonden (zie Declaration on Fact-finding, GA Res 46/59 (1991), Art. 3.).
Ten tweede, in resolutie 17/19 wordt de vermeende illegaliteit van de Israëlische militaire bezetting en nederzettingen onderbouwd door (i) een zeer bedenkelijke - tendentieuze en inhoudelijk twijfelachtig- interpretatie van bepaalde onderdelen van de vierde Geneefse Conventie, en (ii) door verschillende VN-resoluties en uitspraken van het ICJ, die in de regel niet de status van een rechtsplicht (legal obligation) hebben, maar van een aanbeveling. Handelen in strijd met zulke resoluties en uitspraken levert dus geen schending van internationaal recht op en in die zin is het ook niet illegaal.
Het is nogal frappant dat Trouw, een zogenaamde kwalitetiskrant, zo kritiekloos 'ja en amen' zegt tegen dit tendentieuze broddelwerkje van de ontspoorde Mensenrechtenraad van de VN. Maar de liefde voor de VN maakt blind, dat weten we inmiddels heel goed. Laten we het daarop houden.
"UN Watch is astonished by the commission’s failure to make even a single reference to our lengthy submission, a 54-page document with 257 footnotes. The UN Watch submission provided essential context that the commissioners inexplicably chose to ignore. The council report is categorically one-sided, casting Palestinians as the sole victims of the Arab-Israeli conflict, while denying the slightest consideration to any basic human rights for Israelis. The report disregards the thousands of suicide bombings, knifings, and other terrorist attacks committed by Palestinian Arabgroups, failing to acknowledge how this violence brought about Israeli security measures in the territories that did not previously exist." (lees hier)In dit verband moet ook opgemerkt worden dat er nogal wat vraagtekens gezet kunnen worden bij de waarheid/juistheid van die aannames in resolutie 17/19, waarop onze aanbeveling uiteindelijk gebaseerd is. Ten eerste, resolutie 17/19 vergeet voor het gemak die historische feiten, resoluties, verdragen en interpretaties, die de vermeende illegaliteit van de Israëlische "bezetting" en nederzettingen (of bepaalde delen daarvan) tegenspreken.Deze resolutie vergeet voor het gemak bijvoorbeeld dat Gaza al sinds 2005 niet bezet is. Veel andere van deze punten zijn in deze blog besproken.
Ten tweede, in resolutie 17/19 wordt de vermeende illegaliteit van de Israëlische militaire bezetting en nederzettingen onderbouwd door (i) een zeer bedenkelijke - tendentieuze en inhoudelijk twijfelachtig- interpretatie van bepaalde onderdelen van de vierde Geneefse Conventie, en (ii) door verschillende VN-resoluties en uitspraken van het ICJ, die in de regel niet de status van een rechtsplicht (legal obligation) hebben, maar van een aanbeveling. Handelen in strijd met zulke resoluties en uitspraken levert dus geen schending van internationaal recht op en in die zin is het ook niet illegaal.
Het is nogal frappant dat Trouw, een zogenaamde kwalitetiskrant, zo kritiekloos 'ja en amen' zegt tegen dit tendentieuze broddelwerkje van de ontspoorde Mensenrechtenraad van de VN. Maar de liefde voor de VN maakt blind, dat weten we inmiddels heel goed. Laten we het daarop houden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten