"Asked today (24 July) if he had plans to be the next NATO secretary-general, Commission President José Manuel Barroso declined to comment. The race for the job, which will become available next year, has already started, sources told EurActiv, with Belgian Defence Minister Pieter De Crem considered the favourite." (lees hier)Om verschillende redenen zijn de VS zich de afgelopen decennia, economisch en militair, steeds meer op China gaan richten. Hun traditionele trans-Atlantische oriëntatie zwakt langzaam af ten gunste van een sterker wordende trans-Pacifische oriëntatie. Een belangrijk gevolg hier van is dat de belangstelling van de VS voor de NAVO, die traditioneel op Rusland en het Midden-Oosten gericht is, langzaam maar zeker kleiner wordt. Natuurlijk wordt dit, vooral door Amerikanen, in alle toonaarden tegengesproken, maar de geopolitieke en economische realiteiten zijn sterk.
"Since the concept was first presented by Secretary of State Hillary Clinton in Foreign Policy magazine in November 2011, the “pivot” to Asia has haunted America’s European allies. Some of these countries wonder whether the United States will turn its back on Europe during President Obama’s second term. Is Europe “finished business” for the foreign policy of the United States? And will this new foreign policy priority lead the United States to neglect the robust and long standing transatlantic relations epitomized by NATO?" (lees hier)
"In May 2012 testimony before Congress, CFR's Charles A. Kupchan provided a prescription for NATO's role in the changing geopolitical environment. NATO should serve as an "anchor of liberal values and democratic institution," he said. "Most emerging security challenges lie well beyond alliance territory, making NATO's ability to serve as a global security hub and to contribute to stability in other regions fundamental to its future relevance." The alliance's most important contribution to global security, he says, is likely to come in the form of capacity-building rather than war-fighting." (lees hier)Maar zoals een beroemde Nederlandse filosoof ooit zei: elk nadeel heeft ook zijn voordeel. En dat hebben onze meesters in Brussel ook snel door. De tanende belangstelling van de VS zou kunnen betekenen dat de NAVO langzaam dood zou bloeden of, zoals hierboven gesuggereerd wordt, van functie zou veranderen. Dat zou kunnen. Maar een ander scenario is dat de NAVO langzaam maar zeker een meer Europese militaire organisatie zou worden, en dat zouden ze natuurlijk heel interessant kunnen vinden.
De collectieve veiligheid van Europa is weer zo'n typisch gebied waar de EU een rechtvaardiging voor het eigen bestaan kan vinden, het is weer zo'n transnationaal probleem dat om een transnationaal - lees Europese - oplossing vraagt, en waar er veel ruimte is voor de EU om nieuwe bevoegdheden voor zichzelf te creëren en om haar eigen machtspositie t.o.v. de lidstaten te vergroten. En zoals we in een eerdere blog al hebben opgemerkt:
"De kern van een politieke unie, in tegenstelling tot andere samenwerkingsverbanden, is het vermogen om repressie toe te passen. Het is het repressieve vermogen, zeg maar de tanks en de soldaten, dat de EU van een hoogdravende praatclub tot een werkelijke politieke unie zou maken. Dit is de ultieme consequentie van de politieke logica van 'nooit meer eurocrisis'.We kunnen van alles over onze meesters in Brussel denken en zeggen, maar dom zijn ze niet, en zoals eerder door ons is opgemerkt, die nodige repressieve - militaire - macht staat nadrukkelijk op hun wensenlijst. Een NAVO die steeds Europeser wordt is natuurlijk nog geen EU-leger, het is nog geen NAVEU, maar wel een fundament, een militaire basisstructuur, waarop zo'n leger in de toekomst opgebouwd zou kunnen worden. Maar dat zou niet vanzelf gebeuren. De liefde moet in ieder geval wederzijds zijn en dit vraag o.a. om de juiste personen op de juiste plekken binnen de NAVO.
Is dat waar de belangstelling van Barroso voor de NAVO vandaan komt? Wie weet. De tijd zal het leren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten