Wie de zoekterm 'bezette gebieden' typt loopt al gauw het risico dat de zoekmachine binnen de kortste keer vastloopt. Maar toch zijn er een aantal redenen om aan te nemen dat het massieve gebruik van deze term door onze media misschien niet geheel onproblematisch is:
"First, the British Mandate, which came into effect in September 1922 after being ratified by the League of Nations, called for the creation of “a national home for the Jewish people” in the territory west of the Jordan River, including Judea and Samaria.
Second, the 1947 UN Partition Plan for Palestine never replaced the British Mandate as intended. It was accepted by the Jewish community in Palestine represented by the Jewish Agency, but was rejected by both the Palestinian Arab Higher Committee and by the states belonging to the Arab League.
Third, in the wake of Israel’s War of Independence, when first local Palestinian militias and later the combined armies of Jordan, Egypt, Syria, Iraq and Lebanon tried but failed to snuff out the Jewish state. Jordan seized control of Judea and Samaria (the West Bank) and parts of Jerusalem, but its sovereignty over these areas was never recognized by the international community.
Fourth, after the Six Day War, when once again the combined armies of Egypt, Syria and Jordan, with the help of numerous other countries and organizations – including the PLO – tried and failed to wipe Israel off the map, Israel found itself in control of Judea, Samaria and Gaza, along with the Sinai Peninsula and the Golan Heights [...].
Far from “occupied,” the status of Judea and Samaria – if one is being generous with regard to Palestinian demands – can at best be described as sui generis. The territory enjoys a unique status in international law as land that has never been unequivocally set aside for a specific people by the international community." (Lees hier).
We moeten ons wel ter degen realiseren dat deze conclusie op grote bezwaren gaat stuiten. Probeer bijvoorbeeld het onderstaande experimentele bericht hard op te lezen:
Israël heeft vorig jaar toestemming gegeven voor de bouw van 3690 huizen in Oost-Jeruzalem: het hoogste aantal in tien jaar. Israël heeft in 2011 ook op de Westelijke Jordaanoever meer huizen gebouwd. De bouw in die gebieden met een sui generis-status is onder meer toegenomen omdat de Israëlische regering zich wat minder aantrekt van de VS. (zie oorspronkelijk bericht)
Sui generis-status. Jakkes! Wat bekt dit slecht. Met dat soort teksten word je zeker geen dichter des vaderlands.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten