Het volgende gedicht is van Boris Pasternak. Ik heb het hier geplaatst voor iedereen die de afgelopen jaren te maken heeft gehad met het moreel en intellectueel verwerpelijke beleid dat door de overheid en de onderwijsinstellingen zelf wordt gevoerd aan de universiteiten, hogescholen, lerarenopleidingen, middelbarescholen en basisscholen in dit land.
Ik realiseer me dat de de pay-offs aan de Nederlandse onderzoeks- en onderwijsinstellingen anders zijn dan die in de Sowjet Unie, maar de manier om met mensen om te gaan is vergelijkbaar.
De vertaling komt uit The Democracy Reader (Newyork, 1992) van Diane Ravitch en Abigail Thernstrom (eds.)
Like a beast in a pen, I'm cut off
From my friends, freedom, the sun,
But the hunters are gaining ground.
I've nowhere else to run.
Dark wood and the bank of a pond,
Trunk of a fallen tree.
There's no way forward, no way back.
It's all up with me.
Am I a gangster or a murderer?
Of what crime do I stand
Condemned? I made the whole world weep
At the beauty of my land.
Even so, one step from my grave,
I believe that cruelty, spite,
The powers of darkness will in time
Be crushed by the spirit of light.
The beaters in a ring close in
With the wrong prey in view.
I've nobody at my right hand,
Nobody faithful and true.
And with such a noose on my throat
I should like for one second
My tears to be wiped away
By somebody at my right hand.
Ludwig Kamphausen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten