En wat erger is: ze (we) lezen ook nauwelijks meer vertaalde literatuur. Zodra een boek is geschreven door Fransen, Duitsers, Spanjaarden enzovoort vinden we het, naar het schijnt, Te Moeilijk. Veel mensen zullen moeite hebben vijf levende Duitse schrijvers te noemen, schreef de VPRO-gids erover. Martin Walser, Alissa Walser, Juli Zeh, Ilja Trojanow, Raoul Schrott, Ann Cotten, Hans Magnus Enzensberger worden kennelijk weinig gelezen. Nochtans liggen zij wel in de boekhandel. Vandaar misschien dat er een prijs voor de Europese literatuur in het leven is geroepen. Ach Europa...schoonheid gekaapt door kooplui en boekhouders, waar ben je gebleven?
In het werk van J.M. le Clezio, Patrick Modiano, Milan Kundera, Peter Handke, John Banville, Salman Rushdie, Stefan Hertmans...?
Zou het kunnen dat het onderwijs alsmede de media hier tekort hebben geschoten met hun niet aflatende stroom van colacultuur en hamburgerproza die de milkshakemuilen van Hilversum, of waar dat tuig ook huist, ons (in papieren bekertjes met plastic deksel, dat spreekt) voortoveren, die door lerarenopleiders en beleidsmakers wordt voorgeschreven? Alles bij voorkeur in MTV-Engels waarin elke suggestie ontbreekt dat Tsjechen, Zweden, Roemenen, Duitsers, Italianen en Fransen ook een eigen taal en cultuur hebben die uitstijgt boven wat de mengeling van clips, apps, gadgets en games nu weer biedt....... Zoals mijn vriend Tullius het ooit verwoordde O tempora, o mores!
Mercurius Noviomagensis
Geen opmerkingen:
Een reactie posten