vrijdag 13 juni 2014

Het Einde Van Het Palestijnisme?

NOS.nl, dinsdag 03/06/2014:
"Na de VS heeft ook de EU zijn steun uitgesproken voor de nieuwe Palestijnse eenheidsregering, die Fatah en Hamas gisteren presenteerde. De EU spreekt van een belangrijke stap in het proces van Palestijnse verzoening. Een positieve reactie uit de VS leidde eerder tot getergde reacties uit Israël. De EU benadrukt dat de Palestijnse regering zich committeert aan het doel van een tweestatenoplossing, volgens de grenzen van 1967. Ook erkent de Palestijnse regering het bestaansrecht van Israël en respecteert ze gesloten verdragen, aldus de EU-verklaring." (lees hier)
De EU en de VS lijken uit te gaan van de aanname dat de nieuwe Palestijnse eenheidsregering in de kern een goede politieke ontwikkeling is. Met die eenheidsregering, zo gaat de redenering, wordt de extremistische Hamas politiek ingekapseld door de gematigde president Abbas en zijn Fatah-beweging. Het is echter zeer de vraag of dit wel de meest reële aanname is:
"The move represents the fruit of a long internal debate within the group’s higher echelons regarding its future course. Rather than adhering to the seven-year-old strategy of prioritizing exclusive control of “Fortress Gaza” with no serious effort to heal the rift with Fatah in the West Bank, Hamas leaders have now changed tack toward a different program: transplanting the Hezbollah model from Lebanon to Palestine [...] Western countries quick to endorse the Hamas-Fatah reconciliation should be aware of what is really happening here: Instead of the PA regaining its “southern provinces” in Gaza, it is in fact Hamas reentering the “northern provinces” in the West Bank." (lees hier)
Met andere worden, de nieuwe en bejubelde Palestijnse eenheidsregering zou ook eens het begin kunnen zijn van de definitieve islamisering van de Palestijnse politiek en samenleving. Die islamisten van Hamas, en hun soortgenoten, hebben natuurlijk geen boodschap aan nationale identiteiten en grenzen, ze strijden dus niet voor de Palestijnse zaak, en zijn geenszins van plan het bestaansrecht van de staat Israël te erkennen, laat staan zich aan het doel van een tweestatenoplossing te committeren. De eerste beschieting van Israëlisch grondgebied onder het toeziende oog van die befaamde eenheidsregering is inmiddels een feit.

De verantwoordelijke politici in de VS en de EU kennen deze feiten, ze hebben het Handvest van Hamas zeer waarschijnlijk gelezen (zo lang is die ook weer niet) en ze zijn ook zeker bekend met de religieuze achtergrond en de werkmethoden van deze organisatie. Het is niet voor niets dat die organisatie bij de VS en de EU op lijst van terreurorganisaties staat. Men zou zich daarom met enige verbazing kunnen afvragen waar de steun van de EU en de VS voor de nieuwe Palestijnse eenheidsregering vandaan komt?
"Does anyone in Washington or Brussels seriously believe that all this can be swept under the carpet by accepting make-believe “pledges” from this terror- tainted government?" (lees hier)
Israël heeft zich de afgelopen weken heftig verzet tegen de komst van de Palestijnse eenheidsregering. Inderdaad, Israël heeft zeker wat te vrezen. Het boven geschetste scenario waarin Hamas, via de achterdeur van de eenheidsregering, ook de Westelijke Jordaanoever onder controle zou weten te brengen zou voor Israël een ware veiligheidsnachtmerrie kunnen zijn. Maar ook het minder extreme scenario van een mogelijke verzwakking van de veiligheidssamenwerking met de Palestijnse Autoriteit van Abbas, baart Israël al voldoende kopzorgen.

Echter, aan deze reële veiligheidsrisico's zitten ook mogelijke politieke en diplomatieke voordelen vast.  De vorming van die eenheidsregering was voor de regering Netanjahoe een welkom excuus om de vredesbesprekingen met "president" Abbas, waar die regering heel graag vanaf wilde, af te breken. Maar niet minder belangrijk in deze is de diplomatieke en ideologische strijd tegen het Palestijnisme: het wijdverspreide geloof dat de Palestijnse strijd tegen Israël in de kern een legitieme onafhankelijkheidsstrijd is, die tot een einde zou komen als de Palestijnen een eigen onafhankelijke en leefbare staat zouden hebben. Die eenheidsregering met Hamas zou het Palestijnisme in ieder geval geen dienst bewijzen en de islamisering van de Palestijnse politiek zou zelfs het einde van het Palestijnisme kunnen inluiden.
"Many in Israel are concerned about the ramifications of a Hamas victory. The Prime Minister’s Office issued a statement last week saying the government would oppose Hamas’s participation in any future presidential or parliamentary elections. But perhaps a better strategy would be to allow free and open elections in Gaza and the West Bank [...] The only way to find out what Palestinians really want is by holding elections. If Palestinians choose Hamas, so be it. Israel and the world would then be forced to act accordingly and cut off diplomatic ties." (lees hier)
De problematische erkenning van de Palestijnse eenheidsregering door de VS en de EU moet in de context geplaatst worden van hun poging om het zogenaamde vredesproces tussen Israël en de Palestijnen te redden. Door die erkenning wordt de regering Netanjahoe een makkelijke weg van de onderhandelingstafel geblokkeerd. En tegelijkertijd is die erkenning ook een duidelijke afwijzing van de bredere ideologische Israëlische agenda. De verklaring van de EU van hierboven spreekt boekdelen.

Het Palestijnisme wordt mede door politieke en economische belangen, ideologische blindheid en antisemitisme kunstmatig in leven gehouden en is daarom nogal ongevoelig voor feiten en argumenten. De snelle erkenning van de nieuwe Palestijnse eenheidsregering is daar het zoveelste voorbeeld van. De gedachte dat die eenheidsregering het einde van het Palestijnisme zou inluiden is daarom twijfelachtig.
"My impression is that there will be the usual declarations from all government against kidnappings and terrorism, but they will certainly not connect it with the unity government,” said Avi Primor, a former Israeli ambassador in Europe and currently the president of the Israel Council on Foreign Relations. “Principally, all of them are in favor of the unity government as they see it as a positive development'." (lees hier)
Die regering zou eerder de islamisering van de Palestijnse politieke inluiden, met alle gevolgen van dien voor zowel Israël als de Palestijnen. De voorbeelden zijn overal in het Midden-Oosten te vinden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten