"De Haagse Schilderswijk wordt gestigmatiseerd. Het wordt tijd dat Nederlanders gaan accepteren dat de samenleving fundamenteel is veranderd. Dat zegt Eerste Kamerlid voor de PvdA en oud-wethouder in Den Haag Adri Duivesteijn in dagblad Trouw. 'Wij accepteren nog steeds niet dat er kleur in de samenleving is,' zegt de Hagenaar. 'Op het moment dat er een dominante cultuur in de buurt is, zal die eigen gedragingen krijgen.'" (lees hier)“Wanneer accepteren we de kleurrijke samenleving?” vraagt Adri Duivestijn zich af. En wij vragen ons af wie hij met ‘we’ bedoelt? Zijn multiculturele geestverwanten? Nee, want dat doen ze al, zou je denken. Bedoelt hij misschien ‘we’ de Nederlanders? Dat klinkt meer aannemelijk, maar dit betekent wel dat hij in de naam van zijn ideaal van de multiculturele samenleving voor een monocultuur pleit, voor een cultuur waarin alle mensen, subculturen en leefstijlen elkaar als gelijkwaardig moeten behandelen en dus elkaar met rust laten.
Achter Duivestijns ‘we’ de Nederlanders gaat een impliciete veroordeling schuil van die Nederlanders die zijn
ideaal van de multiculturele monocultuur afwijzen. Uit deze veroordeling blijkt ook dat de heer Duivestijn zijn eigen monocultuur superieur vindt aan andere monoculturen, wat logisch wellicht onvermijdelijk is, maar ook evident strijdig is met de
grondbeginsels van zijn eigen multiculturele monocultuur, d.w.z. met het
beginsel dat alle monoculturen gelijkwaardig zijn.
Op zijn tegenstrijdige afwijzing van de andere monoculturen
in Nederland maakt de heer Duivesteijn
een tegenstrijdige uitzondering: we Nederlanders moeten accepteren dat
als ergens in een buurt (of waar dan ook) er een dominante subcultuur is, zal die
buurt naar de normen en waarden van die cultuur gaan gedragen (ook al druist die cultuur tegen het multiculturele ideaal). Daarmee laat hij de feitelijke ondermijning van zijn eigen multiculturele ideaal op lokaal niveau toe, maar bovendien impliceert hij daarmee dat zijn multiculturele ideaal geen enkele cultuur uitsluit (of insluit) en dus dat dit ideaal betekenisloos is.
Begrijpt iemand waar Duivestijn en zijn geestverwanten met dit land naartoe willen? Zij trouwens ook niet. Ik ga even een paracetamol
slikken
Geen opmerkingen:
Een reactie posten