woensdag 27 augustus 2014

"I'll Bite Your Legs Off!"


The Times of Israel, dinsdag 26/08/20143:
"A Palestinian boy flashes the sign of victory as people gather in the streets of Rafah to celebrate after a deal was reached between Hamas and Israel over a long-term end to seven weeks of fighting, Tuesday, August 26, 2014 (photo credit: AFP/SAID KHATIB)"
Overwinningsfeesten in Gaza. Juist. Het laatste woord is zeker nog niet gezegd, misschien zouden ze nog gelijk krijgen. Het spijt me, ik schaam me zelfs een beetje voor, maar bij het zien van deze festiviteiten kan ik de gedachte aan dit beroemde fragment uit Monty Python and the Holy Grail echt niet bedwingen:  https://www.youtube.com/watch?v=0idLSOQZmRw

dinsdag 26 augustus 2014

Groteske Pedanterie

Trouw.nl, zondag 24/08/2014:
"Kort daarop schreef de Israëlische premier Benjamin Netanjahoe op Twitter: 'Hamas is IS, en IS is Hamas'. De tweet leidde tot woedende reacties, waarop hij zijn bericht verwijderde. IS is ook beslist geen Hamas. Sterker, de meest beruchte islamistische organisaties hebben minder met elkaar gemeen dan op het eerste gezicht lijkt. Maar wat maakt IS zo uniek?" (lees hier)
Op 20 januari 1942 kwamen in de aan de Wannsee gelegen Villa Marlier 15 nazi-kopstukken bijeen. De discussie in die beruchte Wannseeconferentie  ging over de 'eindoplossing' voor het 'Jodenprobleem'. Heydrich, de stuwende kracht achter de conferentie, was vanaf het begin voor het uitroeien van de Joden. Maar daar was niet iedereen gelijk mee eens. Kritzinger pleitte in eerste instantie voor de opsluiting van de Joden, Stuckart wilde de Joden steriliseren in plaats van uitroeien en Bühler stond achter Heydrich, maar dacht dat het van een essentieel belang was om eerst de Joden van Warschau uit te roeien. De rest kon later wel. Uiteindelijk kreeg Heydrich zijn zin.

Een andere discussie die daarop volgde draaide om de vraag wie in het kader van de eindoplossing (Endlösung) als een Jood moest aangemerkt worden: het zogenaamde Mischlinge-probleem. Mischlinge waren personen die volgens de rassenwetten (de wetten van Neurenberg van 15 september 1935) wel Joods bloed hadden maar geen voljoden waren. Mischlinge in de eerste graad hadden twee Joodse grootouders, maar waren geen aanhangers van de Joodse religie en waren sinds 15 september 1935 niet getrouwd met een Jood. Mischlinge in de tweede graad hadden slechts één Joodse grootouder, maar ook ariërs die getrouwd waren met een Jood werden hiertoe gerekend (lees hier).Wat te doen dan met de Mischlinge?

Ook hier koos Heydrich voor de meest extreme koers. Wat hem betreft waren Mischlinge in de eerste graad, op enkele uitzonderingen na, gewoon Joden en moesten dus uitgeroeid worden. Mischlinge in de tweede graad werden, op enkele uitzondering na, als Duitsers beschouwd en mochten blijven leven. En ook hier was Heydrichs koers in eerste instantie niet door alle betrokkenen gesteund. Hofmann beschouwde Mischlinge niet als Joden en pleitte daarom ervoor om ze massaal te steriliseren. Mischlinge zouden dan zelf moeten kiezen of ze “geëvacueerd” (uitgeroeid) of gesteriliseerd wilden worden.

Nou, naar aanleiding van deze zeer summiere historische beschouwing zou men wellicht  kunnen claimen dat men de betreffende nazi-kopstukken niet allemaal op een hoop mag gooien.  Men zou bijvoorbeeld een onderscheid kunnen maken tussen gematigde en radicale deelnemers: tussen de nazi's die alle joden wilden uitroeien en nazi's die alle Joden wilden steriliseren, of tussen nazi's die alle Joden wilden uitroeien en nazi's die wel alle voljoden wilden uitroeien, maar niet die enkele tienduizenden met 50% Joods bloed of minder. De ene nazi is de andere niet!

Maar iedereen die met enig verstand behept is zou meteen doorhebben dat zo'n onderscheid tussen radicale en gematigde nazi's moreel gesproken een volslagen idioot onderscheid zou zijn, een groteske oefening in pedanterie, die het meest onmiskenbare gelijkenis tussen al deze nazi-kopstukken: hun radicaal ontspoorde ideologie en wandaden, geenszins teniet zou kunnen doen.
Artikel 7: “De dag des Oordeels komt niet totdat moslims alle Joden ter dood hebben gebracht, totdat de Jood zich achter stenen en bomen verstopt. De stenen en bomen zullen zeggen: “O, moslims, o, Abdoela, er is een Jood achter mij, kom, en doodt hem”. Alleen de Gharkadboom zegt dit niet – want het is een Joodse boom.” (Hamas Handvest)
Het is inderdaad te gemakkelijk, of wellicht zelfs ignorant om alle jihadistische groepen op een hoop te gooien. Maar om dit gegeven op te voeren als een bewijs voor het "immense" verschil tussen Hamas en IS is een geval van groteske pedanterie, die de onmiskenbare gelijkenissen tussen deze twee organisaties: hun ontspoorde islamistische ideologie en wandaden, geenszins teniet doet. Zoals iemand het treffend zei: Hamas en IS zijn twee totaal verschillende genocidale barbaren.

zondag 24 augustus 2014

Academische Opleiding

De hoogopgeleide heer von der Dunk op de site van de Volkskrant, zondag 24/08/2014:
"Maar sinds het CIDI hem en 'mediapersoonlijkheid' Henk Bres als grote namen onder een petitie opvoert, ben ik nergens meer over verbaasd." (lees hier)
Inderdaad. De heer Henk Bres is niet omwille van zijn academische kwaliteiten beroemd geworden. Maar de heer Bres is kennelijk wel in staat om antisemitisme te herkennen als hij dat ziet. De heer Bres durft in ieder geval wel wat van te zeggen en de heer Bres heeft kennelijk ook door dat naast Joden en zionisten ook anderen - goedgebekte katholieken, bevlogen socialisten en hoogopgeleide leernichten - aan de beurt zijn.

Gezond verstand en een beetje burgerlijke moed vereisen kennelijk geen academische opleiding. Maar sommige hoogopgeleiden weten dit niet.

donderdag 21 augustus 2014

De Jodendodenindustrie

Elsevier, donderdag 21/08/2014:
"Villa's met fitnesscentra: zo rijk zijn de Hamas-leiders. De beelden uit Gaza: huizen in puin, verpauperde mensen. Intussen baadt de Hamas-top in weelde. De meest in het oog springende is Khaled Meshaal. De politieke leider van Hamas woont in Qatar en is werkelijk steenrijk. Tot twee jaar geleden had hij de beschikking over bijna 2 miljard euro, grotendeels Hamas-geld [...]
Er zouden zo'n 1.200 miljonairs zijn in het stukje Palestijnse land, berekende Ahmed Karima, professor aan de Al-Azhar-universiteit in het Egyptische Caïro. De meesten daarvan zijn leden van de terreurbeweging" (lees hier)
Op deze blog hebben wij het punt al vaker gemaakt:
"Ten slotte moet men ook erkennen dat deze radicale stelling name ook te maken heeft met de belangen van de huidige Palestijnse politieke elites. Deze elites hebben hun macht, aanzien en rijkdom bijna geheel te danken aan het Palestijnse-Israëlische conflict. Het opblazen van bussen en restaurants en het beschieten van Israëlische steden en dorpen is een miljardenbusiness geworden en een bron van internationale status en politieke macht."
'Free Gaza!' scandeerden de opgehitste betogers, die in de afgelopen weken regelmatig door de straten van onze steden raasden. Maar in Gaza willen de vermogende managers van de jodendodenindustrie helemaal niet vrij zijn. Voor hen zou het einde van de Israëlische "bezetting" een ongekende ramp zijn. Maar misschien waren die demonstraties tegen die managers gericht.

maandag 18 augustus 2014

Gedichten

In transparent Petropolis we will leave only bone (Osip Mandelstam)

In transparent Petropolis we will leave only bone,
here where we are ruled by Proserpina.
We drink the air of death, each breath of the wind’s moan,
and every hour is our death-hour’s keeper.
Sea-goddess, thunderous Athena,
remove your vast carapace of stone.
In transparent Petropolis we will leave only bone:
Here Proserpine is our Tsarina.


People (Yevgeny Yevtushenko)

No people are uninteresting.
Their fate is like the chronicle of planets.

Nothing in them in not particular,
and planet is dissimilar from planet.

And if a man lived in obscurity
making his friends in that obscurity
obscurity is not uninteresting.

To each his world is private
and in that world one excellent minute.

And in that world one tragic minute
These are private.

In any man who dies there dies with him
his first snow and kiss and fight
it goes with him.

There are left books and bridges
and painted canvas and machinery
Whose fate is to survive.

But what has gone is also not nothing:
by the rule of the game something has gone.
Not people die but worlds die in them.

Whom we knew as faulty, the earth's creatures
Of whom, essentially, what did we know?

Brother of a brother? Friend of friends?
Lover of lover?

We who knew our fathers
in everything, in nothing.

They perish. They cannot be brought back.
The secret worlds are not regenerated.

And every time again and again
I make my lament against destruction.