Afgelopen weekend kondigde China aan dat de Senkaku eilanden deel zijn vna een Chinese zone. Vliegtuigen van andere landen moeten volgens China eerst Beijing om toestemming vragen om over de eilanden te vliegen. Japa, de V.S. en Zuid-Korea denken hier anders over. Volgens China zijn deze eilanden al sinds de vroege 15de eeuw op Chinese kaarten terug te vinden. Ook beweren zij dat deze eilanden, door China Diaoyou genoemd, door Chinse vissers vanaf de 15de eeuw gebruikt worden. Japan bestrijd deze beweringen.
Wat wel geverifieerd kan worden is dat Senkaku vanaf de Chinnees-Japanse oorlog (1894-1895) formeel door Japan tot zijn territorium wordt gerekend. Na WOII heeft Japan dit gebied dan ook niet hoeven af staan. Japan heeft zelfs uit de jaren negentig van de 19de eeuw stammende documenten die zeggen dat deze eilanden Japans zijn.
De reden waarom China en Japan recentelijk weer zo'n levendige interesse hebben voor deze eilanden is dat er ontzettend veel olie in de zeebodem bij deze eilanden zit.
Maar dit conflict staat niet op zichzelf. Zowel Japan als China zijn in meerdere, tot nu toe nog niet geweldadige, conflicten verwikkeld over eilandengroepen. Al deze eilanden bevatten rijke voorraden aan olie, of gas, of vis.
Behalve om Senkaku heeft Japan nog een conflict met Zuid-Korea om Dokdo, door Japan Takeshima genoemd. Dit eiland is vanaf 1945 formeel Koreaans, maar gezien de rijke gas vooraden claimt Japan deze eilanden nog steeds. Bovendien vormen de wateren om deze eilanden ook rijke visgronden.
China, Vietnam en Taiwan maken allemaal aanspraak op de Paracel eilanden. Dit conflict is al sinds 1974 aan de gang, maar is recentelijk weer heviger geworden door de economische groei in de regio. Ook hier zijn de visgronden en mogleijke gasvooraden de reden voor dit conflict.
Dan is er nog het conflict om de Sprattly eilanden. China, Vietnam, Brunei, Taiwan, Maleisie en de Filipijnen claimen deze eilanden allemaal. Ook hier gaat het om grote hoeveelheden olie en gas.
En de laatste in dit rijtje is Scarborough Shoal. Dit rotsengroepje, omgeven door visrijke wateren, ligt vlak bij de Filipijnen. Maar, zowel China, de Filipijnen als Taiwan beweren dat deze rotsen van hen zijn.
De belangrijkste factor in al deze conflicten om eilandengroepen is de stijgende vraag om energie en voedsel in al deze eilanden, maar met name in China. De Chinese overheid schat in dat er ongeveer 213 miljard vaten olie liggen in de bodem van de Zuid-Chinese zee. Zolang er nog geen oplossing is voor het energievraagstuk en voor het voedselvraagstuk zullen al de in dit stuk genoemde landen waarschijnlijk ruzie blijven maken om deze eilandgroepen.
Ludwig Kamphausen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten